Do napisania tego żal wpisu skłoniło mnie życie i wiedza, którą nabyłam w ciągu tych lat. Bardzo wiele osób nie wie jak długo spać z dzieckiem w jednym łóżku! Ja też nie wiedziałam… ale piszę tak jak mi się wydaje i subiektywnie oceniam obie strony.
Czy w ogóle można spać z dzieckiem?
Rozprawmy się z mitami na temat spania z dzieckiem w jednym łóżku.
Mit nr 1 – po urodzeniu dziecko powinno mieć swoje miejsce do spania i pod żadnym pozorem nie może spać z matką bo się przyzwyczai i nie będzie chciało spać samo.
Ale tak z drugiej strony 9 miesięcy siedzenia w brzuchu mamy wcale nie przyzwyczaiło dziecka do głosu bicia jej serca? Nie czarujmy się, maleństwo do pierwszego roku potrzebuje mamy i tylko w uzasadnionych przypadkach nie może spędzać z nią nocy w łóżku, powinno jednak jak najbliżej aby czuć jej zapach, ciepło, dotyk ręki. Np. na dostawionym do łóżka łóżeczku.
Mit nr 2 – dziecko może spać z rodzicami w jednym łóżku jak długo chce.
Naprawdę nie powinno, bo zwyczajnie rodzice nie mogą odpocząć. Wstają rano niewyspani, w pracy wiecznie sfrustrowani, wyżywają się na innych. Czasem się rozwodzą.
Dziecko musi nauczyć się samodzielnego zasypiania i spania całą noc, tak samo jak chodzenia.
Dziecko może spać samo po skończeniu 2-3 roku życia
Oczywiście takie przyzwyczajanie dziecka do spania samemu w nocy można zacząć nawet wcześniej. zwykle dziecko zasypia wspólnie z rodzicem, a budzi się samo i jest wielka rozpacz. Mama zniknęła!
Dlatego dobrze by było aby ojciec dziecka miał możliwość usypiać malucha, a mama przychodziła dopiero na alarm. Robimy to drobnymi kroczkami. Nawet na początku może to być robione raz na kilka dni, np. na weekend kiedy wszyscy są w domu.
Jak przekonać dziecko, aby chciało samodzielnie spać
Warto spróbować różnych sposobów nauki spania dziecka oddzielnie.
Można wykorzystać kilka sposobów:
- spanie razem z dzieckiem co drugi dzień, potem co trzeci, potem raz w tygodniu,
- misiek ulubiony do spania,
- termofor – dziecko czuje ciepło i się tak łatwo nie wybudza,
- kot, pies – moja córka spała jako trzylatka z kocicą, która spędzała z nią całą noc,
- spanie samemu nie ma być karą.
Ponadto tłumaczcie dzieciom i nie róbcie im niespodzianek, które wywołują u nich traumę.
To takie moje wywody na temat spania z dzieckiem w jednym łóżku. Jedne dzieci szybko uczą się spać same, inne potrzebują więcej czasu. Najważniejszy we wszystkim jest umiar i spokojne podejście do tematu. Moja córka do 8 roku życia męczyła, że chce spać z rodzicami. Wyjątek był tylko podczas choroby, gdyż spanie z nią było równoznaczne z podkrążonymi oczami.
źr. pixabay.com